Corné  & Jarek - Ons Stadje 

Ik heb al mijn schepen proberen te verbranden

De kroegen menigmaal vaarwel gezegd

Ik heb deze stad al minstens 11 keer verlaten

En toch kom ik er telkens weer terecht 

Ik heb geprobeerd om aan de heimwee te ontkomen

Ik heb het accent verloochend en gehaat

Gepoogd om niet meer over de 'Meskes van Jam' te dromen

En toch, ik denk niet dat het gaat 

Ik weet niet wat het is dat me hier houdt

Er zijn geen duinen te bezingen

Geen grachten, of ja één

Misschien de schoonheid van de mensen

Maar, kijk vanavond om je heen 

Toch is er dat kippenvelgevoel

Elke Roosendaler snapt wat ik bedoel.

Kom vriend, hef het glas

Op dat wat ooit was

En nooit verdwijnen zal

Eén op de vriendschap

Eén op ons stadje

En de leste op carnaval 

Je kunt wel in kruiken staan pissen

Een gordijn om je schouders heen slaan

Maar je zult altijd iets blijven missen

De kern zal je altijd ontgaan  

Oké, we zullen nooit torens bekleden

We zullen Ad Vos nooit verstaan

De komende eeuwen nog niet promoveren

Maar dit blijft mijn stad

Hier kom ik vandaan. 

Kom vriend, hef het glas

Op dat wat ooit was

En nooit verdwijnen zal

Eén op de vriendschap

Eén op ons stadje

En de leste op carnaval 

Kom vriend, hef het glas

Op dat wat ooit was

En nooit verdwijnen zal

Eén op de vriendschap

Eén op ons stadje

En de leste op carnaval 

© 2010 Corné van Sprundel & Jarek Mathijssen